Informacje niezbędne dla wierzyciela
Wierzyciel to osoba, na rzecz której prowadzona jest egzekucja. To on decyduje czy i w jakim zakresie komornik ma prowadzić egzekucję przeciwko dłużnikowi.
Aby dochodzić swoich roszczeń przez komornika, wierzyciel musi złożyć:
1. Oryginał tytułu egzekucyjnego ze znajdującą się na nim klauzulą wykonalności. Tytułem egzekucyjnym może być, m.in. orzeczenie sądu, referendarza sądowego bądź ugoda zawarta przed sądem (wszystkie tytuły wymienia art. 777 kodeksu postępowania cywilnego). Natomiast treść klauzuli wykonalności określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności.
2. Wniosek o wszczęcie egzekucji (formularz wniosku oraz przepisy – do pobrania w zakładce „wnioski do pobrania”).
Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego powinien być czytelny, zawierać datę, miejsce sporządzenia, wskazanie komornika, do którego jest kierowany, imię i nazwisko (lub nazwę) oraz adres zamieszkania (lub siedziby) wierzyciela. Warto też podać swój numer telefonu oraz adres e-mail. Osoba, która dochodzi należności w sprawach pracowniczych powinna wskazać swój NIP i dane urzędu skarbowego. Wniosek o wszczęcie egzekucji należy czytelnie podpisać. Jeżeli wierzycielem jest osoba prawna, należy dołączyć do wniosku dokument, z którego wynika prawo do jej reprezentowania przez osoby podpisane pod wnioskiem (przykładowo: w przypadku spółki z o. o. do wniosku należy dołączyć odpis jej z KRS).
Wierzyciel jest zobowiązany we wniosku wskazać imię i nazwisko (lub nazwę) dłużnika, jego adres zamieszkania (lub siedziby). W celu ułatwienia określenia majątku dłużnika warto umieścić dodatkowe dane identyfikujące: w przypadku osoby fizycznej – PESEL, numer dowodu osobistego, imiona rodziców, datę urodzenia, zaś w przypadku osoby prawnej – numer NIP, REGON, KRS.
We wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wierzyciel winien także wskazać świadczenie, które ma być przez dłużnika spełnione.
Od dnia 8 września 2016 r. wierzyciel nie ma obowiązku wskazywania we wniosku egzekucyjnym sposobów egzekucji. Sam wniosek umożliwia prowadzenie postępowania egzekucyjnego według wszystkich sposobów egzekucji. Jedynym wyjątkiem jest egzekucja z nieruchomości.
Świadczenie to obowiązek określonego zachowania się dłużnika względem wierzyciela, opierające się na działaniu albo zaniechaniu działania. Najczęściej jest to świadczenie pieniężne, polegające na zapłaceniu określonej kwoty. Wierzyciel powinien określić kwotę należności głównej, która ma być egzekwowana, wskazać sumę bez lub łącznie z odsetkami (o ile sąd tak postanowił w tytule egzekucyjnym), zaznaczyć czy mają być egzekwowane również koszty procesu.
Wskazane kwoty nie mogą być wyższe niż zasądzone przez sąd.
Wierzyciel powinien jasno określić sposób przekazywania wyegzekwowanych od dłużnika środkówfinansowych: przelew lub przekaz pieniężny. Zalecane jest wskazanie numeru rachunku bankowego – wpływa to na szybkość przekazania środków.
1. Oryginał tytułu egzekucyjnego ze znajdującą się na nim klauzulą wykonalności. Tytułem egzekucyjnym może być, m.in. orzeczenie sądu, referendarza sądowego bądź ugoda zawarta przed sądem (wszystkie tytuły wymienia art. 777 kodeksu postępowania cywilnego). Natomiast treść klauzuli wykonalności określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności.
2. Wniosek o wszczęcie egzekucji (formularz wniosku oraz przepisy – do pobrania w zakładce „wnioski do pobrania”).
Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego powinien być czytelny, zawierać datę, miejsce sporządzenia, wskazanie komornika, do którego jest kierowany, imię i nazwisko (lub nazwę) oraz adres zamieszkania (lub siedziby) wierzyciela. Warto też podać swój numer telefonu oraz adres e-mail. Osoba, która dochodzi należności w sprawach pracowniczych powinna wskazać swój NIP i dane urzędu skarbowego. Wniosek o wszczęcie egzekucji należy czytelnie podpisać. Jeżeli wierzycielem jest osoba prawna, należy dołączyć do wniosku dokument, z którego wynika prawo do jej reprezentowania przez osoby podpisane pod wnioskiem (przykładowo: w przypadku spółki z o. o. do wniosku należy dołączyć odpis jej z KRS).
Wierzyciel jest zobowiązany we wniosku wskazać imię i nazwisko (lub nazwę) dłużnika, jego adres zamieszkania (lub siedziby). W celu ułatwienia określenia majątku dłużnika warto umieścić dodatkowe dane identyfikujące: w przypadku osoby fizycznej – PESEL, numer dowodu osobistego, imiona rodziców, datę urodzenia, zaś w przypadku osoby prawnej – numer NIP, REGON, KRS.
We wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wierzyciel winien także wskazać świadczenie, które ma być przez dłużnika spełnione.
Od dnia 8 września 2016 r. wierzyciel nie ma obowiązku wskazywania we wniosku egzekucyjnym sposobów egzekucji. Sam wniosek umożliwia prowadzenie postępowania egzekucyjnego według wszystkich sposobów egzekucji. Jedynym wyjątkiem jest egzekucja z nieruchomości.
Świadczenie to obowiązek określonego zachowania się dłużnika względem wierzyciela, opierające się na działaniu albo zaniechaniu działania. Najczęściej jest to świadczenie pieniężne, polegające na zapłaceniu określonej kwoty. Wierzyciel powinien określić kwotę należności głównej, która ma być egzekwowana, wskazać sumę bez lub łącznie z odsetkami (o ile sąd tak postanowił w tytule egzekucyjnym), zaznaczyć czy mają być egzekwowane również koszty procesu.
Wskazane kwoty nie mogą być wyższe niż zasądzone przez sąd.
Wierzyciel powinien jasno określić sposób przekazywania wyegzekwowanych od dłużnika środkówfinansowych: przelew lub przekaz pieniężny. Zalecane jest wskazanie numeru rachunku bankowego – wpływa to na szybkość przekazania środków.